In zo weinig tijd? – foto © mariean schut
Verslag: Joanne Seldenrath
Zie ook de aankondiging
‘Als een doedelzak??’ ‘Ja een beetje meditatief.’ Halverwege de workshop heerst er ongeloof. Gaan we werkelijk een lied schrijven en nog zingen ook? Lydia van Maurik houdt er alle vertrouwen in. Ze heeft ons laten nadenken over…
een natuurervaring, ons opgedeeld in twee groepjes en de opdracht gegeven om onze woorden te zetten op de melodie van Gezang 21 uit het oude Liedboek voor de kerken: ‘Alles wat adem heeft…’ Het groepje wisselt ervaringen uit, overlegt, schrijft, stelt samen. Dan komt Lydia bij ons groepje zitten. We zingen niet erg goed maar desondanks leert ze ons een tweede stem. We mogen ook een zoemtoon produceren, inderdaad een soort doedelzak.
Nu voegt Lydia de twee groepen bij elkaar, elk met het couplet dat ze hebben gemaakt. Iemand uit het andere groepje begint met een solo, wij zoemen, vallen in, zingen de tweede stem bij onze tekst. Lydia geeft ons de laatste aanwijzingen, dan worden de twee coupletten gekopieerd en zijn we helemaal klaar voor ons optreden tijdens de viering. Een workshop die vleugels geeft!
| Aardende geuren, ze roepen mij wakker Merels die wekken mijn zon gemoed Buiten, naar buiten, ik wil U omarmen Handen doorploegen uw vruchtbare klei Open je hart, laat je zwaarte los Uw licht en het leven zingt je toe Halleluja, halleluja! |
Alles wat adem heeft, roept ons tot danken Machtige bomen beschermen mij Alles wat adem geeft, laat mij ervaren Zonlicht dat openbarst over mij Tengere krentenboom groeit en geeft Vruchten, die stormen overleeft Halleluja, halleluja! |
Voorzingers tijdens de slotviering – foto © mariean schut Iedereen zingt mee – foto © mariean schut
