Napraten met Anneleen Decoene
Verslag: Janneke van der Veer
Waarom is feministische theologie nodig? De lezing van Decoene vormde een helder en zeer welkom antwoord op deze vraag. In deze workshop scherpten we dit antwoord op een aantal punten aan door middel van een groepsgesprek.
Allereerst viel op dat er verschillende generaties deelnamen aan het gesprek. Waar de oudere generatie nog heeft gestreden om volwaardig deel te kunnen nemen aan de maatschappij, wordt gelijkwaardigheid door de jongere generatie vrouwen vaak beschouwd als…
een voldongen feit. Toch blijft er nog wel wat om voor te strijden. Wat te denken van jonge vrouwen die zich via sexy kleding een weg banen naar de top? Of van impliciete discriminatie, waardoor vrouwen minder vaak literaire prijzen krijgen of geacht worden naast hun baan het grootste gedeelte van huishouden en zorg op zich te nemen?
Kenmerkend aan feministische theologie is dat het een concrete, politieke en dynamische theologie is. Het is een theologie van bevrijding. Ze blijft niet zweven, maar kiest vanuit de concrete context partij. Dit betekent ook dat we ons bewust zijn van onze eigen positie. De mensen in deze workshop zijn voor 95 procent blank en hoogopgeleid. Wat betekent dat voor ons gesprek? De dringende noodzaak van feministische theologie wereldwijd is duidelijk, maar kunnen wij denken en spreken voor anderen? Aan de ene kant is onze positie in de werkelijkheid een kracht, tegelijkertijd vormt het een beperking. In elk geval is het van belang ons steeds bewust te zijn van het kruispunt waarop we staan: de verschillende factoren die onze (machts)positie bepalen (ras, opleiding, geslacht).
Hoe concreet deze theologie ook is, in je eentje red je het niet tegenover een neoliberalistische, individualistische maatschappij. Het is belangrijk elkaar op te blijven zoeken, elkaar te inspireren en netwerken te vormen. Zo krijgen we handvaten aangereikt om in ons dagelijkse leven de blinde vlekken steeds weer bloot te leggen, met een kritisch visioen voor ogen van respect en solidariteit voor iedereen.
Klik hier voor de tekst van Annego Hogebrink over emancipatie, feminisme, gender.
Vanuit het napraten werd de volgende tekst door Rosaliene Israël voor gelezen in de slotviering.
We zijn van ver gekomen
en er is heel veel gebeurd.
Maar we zijn er nog niet:
dezelfde thema’s keren terug
en de werkelijkheid is weerbarstiger dan gedacht.
Dit roept het beeld op van een labyrint.
Met een weg naar binnen en vanaf het midden weer de lange weg naar buiten
In het midden ligt de vraag:
– soms zijn we er dichtbij,
dan staat deze weer verder van ons af-
‘Feminisme, feministische-theologie
waarom, waartoe?’
Met deze vraag zijn wij,
vrouwen van verschillende generaties,
met uiteenlopende achtergronden
samen onderweg.
En dat willen we blijven doen
met onze voeten op de aarde,
een partijdige kijk op de werkelijkheid
en met blijvend een kritisch visioen voor ogen
van respect en solidariteit voor iedereen.
Voor wie zich dan nog afvraagt
‘Feminisme, waarom?’
Nou, daarom:
om de blinde vlekken
te ont-dekken,
bij mijzelf, bij onszelf en
in de wereld om ons heen.