Nottelman constateert dat er in veel kerken “best een heleboel is verbeterd” de afgelopen decennia. “Er is meer aandacht voor inclusief taalgebruik in de kerk, waarbij dus niet alleen mannen worden aangesproken. Ook zijn er veel meer vrouwelijke predikanten. Zij brengen mee dat er op een andere manier wordt getheologiseerd, en op een andere manier pastoraat wordt gedaan.”
Nottelman wordt wel “een beetje moe” van de term feminisering van de kerk. “De vrouw is voor wat betreft de protestantse kerken nog maar net honderd jaar in het ambt. Voor ruim tweeduizend jaar christendom vind ik honderd jaar peanuts. En het is nog lang niet gewoon, het is hier en daar zelfs uiterst moeizaam en er moet er nog veel verworven worden. En dan hebben we het nog niet eens over de Rooms-Katholieke Kerk.”